Szczegółowe informacje na temat ZESTAWU KSIĄŻEK zatytułowanym „OGÓLNE WPROWADZENIE DO TECHNIKI LUDZI ANNAMESE”

Odsłon: 407

Asso. Dr HUNG, NGUYEN MANH

1. To jest zbiór książek napisanych w francuski przez OGER i opublikowane w Paryż w 200 egzemplarzach. Każda z nich składa się ze 159 stron (OGER popełnił błąd w paginacji, ponieważ w rzeczywistości jest tylko 156 stron) i 32 ilustracje. Spośród 156 stron 79 z nich dotyczy metod pracy, prezentacji, wydawnictw, miejscowego rzemiosła i codziennych czynności; 30 dotyczy indeksów odnoszących się do ogólnej techniki, techniki chińskiej, gier i zabawek, 40 z nich zawiera zawartość i adnotacje na każdej z płytek w Album i ogólna zawartość.

2. W części przedstawiającej rodzime rzemiosło - w jednej z głównych treści książki - HENRI OGER opisał szereg rzemiosł, takich jak lakiernictwo, hafty, inkrustacje z masy perłowej, drzeworytnictwo, papiernictwo i inne. rękodzieło, uważane przez OGER za wywodzące się z papieru, takie jak: robienie parasoli i wachlarzy, rysunki kolorowe, druk książek. Następnie H. OGER zajął się szeregiem „miejscowy przemysł”Takie jak budowa domów, transport, tkanie tkanin, odzież, farbowanie, przemysł spożywczy, przetwórstwo ryżu, produkcja proszku ryżowego, rybołówstwo, a także produkcja tytoniu…

3. Zajmując się rodzimym rzemiosłem, H. OGER zwracał uwagę i bacznie obserwował dziedzinę techniczną. Nagrał każdą akcję, każdy gest, każdy rodzaj instrumentów i miał uwagi na temat materiałów, jakości, tematów, warunków pracy, zużycia produktu i porównania z produktami Japonia, Chiny… Podsumowując, H. OGER uogólnił istnienie wielu rzemiosł w tamtym czasie poprzez swój osobisty pogląd, który nie mógł nie być nieco subiektywny, i doszedł do powszechnych ocen mających służyć francuskiemu sposobowi rządzenia. Przeczytajmy kilka poniższych opisów:

za. „Wielu obserwatorów, którzy mieszkali w Annam, często pisze w dziennikach swojej podróży, że: wszystkie branże wydają się prawie nieobecne i są nieistotne w Annam. I często twierdzili, że: my (tj. Francuzi) nie powinniśmy nie doceniać wkładu rdzennych rzemieślników w ruch gospodarczy, który chcemy szerzyć w tym kraju".

b. OGER zaobserwował. „Wietnamscy rolnicy nie muszą prowadzić ciężkiego życia przez cały rok, wręcz przeciwnie, często mają długie dni wolne. W takie dni wolne rolnicy gromadzą się i pracują jako cechy robotników, a wytwarzane produkty staną się dodatkiem finansowym, którego praca sadzenia ryżu nie mogłaby im przynieść, szczególnie w przypadku ryżu indochińskiego".

do. Czym jest gildia robotnicza? Według H. OGER: „Gildia składa się z dwóch głównych punktów: pracownicy pracują w domu dla pracodawcy, a ten pracodawca przychodzi do domów robotników, aby odebrać swoje produkty".

re. W innym rozdziale H. OGER napisał: „Wietnam jest krajem produkującym dużo farby, a farba na północy jest szczególnie tania. Dlatego wszystkie urządzenia do codziennego użytku są pokryte warstwą farby, która chroni je przed surową temperaturą, która powoduje szybkie niszczenie drewnianych artykułów. Wyprodukowana farba jest nie tylko wystarczająca do użytku śródlądowego, ale jest również dostępna w znacznie większych ilościach dla wielkich handlowców w Kantonie do importu do swojego kraju".

mi. Formułując opinię o wietnamskich lakierach w tym czasie, OGER zakłada, że: „technika lakierowania Wietnamu nie jest tak delikatna i sprytna jak ta Japonia, wietnamski nakładaj tylko warstwę specjalnej jakości farby na drewniane lub bambusowe przedmioty, uprzednio dobrze przetarte, i używaj drobnej gliny do uszczelniania wad i sprzedawaj produkty lakiernicze biednym ludziom. Z tego powodu przedmioty pokryte tą warstwą farby były często pęcherzowe i lepkie ”.

fa. Zajmując się tematem dekoracyjnym, OGER uważa, że ​​wietnamski lakiernik pożycza go tylko z „Symbole chińsko-wietnamskie”Tak jak hafciarka„ma u siebie wiele przedmiotów sprowadzonych z Chin, które mieszał niezręcznie”. Wreszcie Oger uważa, że ​​wietnamski lakiernik nie próbuje szukać nowych przedmiotów dekoracyjnych „Od przodków po potomków przekazali sobie tylko wiele przedmiotów, które jakiś nieznany projektant realizował w przeszłości na zamówienie”. W innym rozdziale widzimy, że OGER poświęcił wiele uwagi różnym typom narzędzi i gestów…

sol. „Rama do haftu jest rodzajem prostego narzędzia. To prostokątna rama wykonana z bambusa. Jest on umieszczony na dwóch obozowiskach, a kawałek jedwabiu zostanie w nim umieszczony. Ludzie zaciskają kawałek jedwabiu małymi nićmi owiniętymi wokół bambusowej ramy. Jeśli chodzi o wzór do haftowania, został wcześniej narysowany na papierze annamese, który jest rodzajem lekkiego i cienkiego papieru. Wzór jest umieszczony na poziomym bambusowym stojaku, a na nim rozłożony jest przezroczysty arkusz papieru ryżowego lub kawałek jedwabiu. Za pomocą pędzla do piór hafciarka przenosi dokładnie wzór na kawałku jedwabiu. W rozdziale z ustaleniami dotyczącymi malarza produkującego malowidła ludowe, my (tj. francuski) spotka się ponownie z tą umiejętną metodą, która pozwala na reprodukcję na zawsze ”.

h. „Praca hafciarza wymaga więcej pracy, zuchwałości i zręczności niż inteligencja. Z tego powodu często zatrudnia się młodych mężczyzn lub kobiety, a czasem dzieci do pracy. Zadaniem, które należy wykonać, jest odtworzenie projektu za pomocą różnych kolorowych nici. Haftownik siedzi przed ramą, z wyciągniętymi pod nim stopami. Trzyma igłę pionowo nad kawałkiem jedwabiu i mocno naciąga nić, nie dopuszczając do żadnych luźnych miejsc. Jest to sposób na utrzymanie haftu w dobrej kondycji i trwałości. Tuż obok niego stoi lampa, ponieważ musi pracować dzień i noc, aby spełnić wiele zamówień.
Ta lampa składa się z 2-centowego kałamarza wypełnionego olejem, mającego w środku knot. Wietnamski hafciarka pracuje w tym migoczącym świetle, które jest tak zadymione i śmierdzące. Z tego powodu łatwo zauważyć, że nie ma starszych osób pracujących jako hafciarki - ponieważ osoby starsze są zwykle zatrudniane do innych rzemiosł Wietnamczyków.

BAN TU THU
06 / 2020

UWAGA:
◊ Źródło: Technika Annamese People autorstwa Henri Oger, 1908-1909. Dr Nguyen Manh Hung, badacz i kompilator.
◊ Obraz wyróżniony w sepii przez Ban Tu Thu - tanhdiavietnamhoc.com