TECHNIKA ANNAMESE LUDZI - Wprowadzenie do kompletu dokumentów - Część 2

Odsłon: 710

HUNG NGUYEN MANH
Profesor nadzwyczajny, doktor nauk historycznych
Przezwisko: Koń bagażowy w wiosce uniwersyteckiej
Pseudonim pisarski: Chrząszcz

… Kontynuuj…

2.1 Właściwe nazwiska autora pracy i formy jej publikacji

2.1.1 To jest praca badawcza zatytułowana: "Technika ludu Annamese by Henryk Ogier" składający się z dokumentów zgromadzonych w środkowej części Wietnamu Północnego, w szczególności w Hanoi w latach 1908-1909.

2.1.2 Cała praca została zrealizowana w dwóch formach wydawniczych:

     a. Zestaw książek zatytułowany „Ogólne wprowadzenie do badania techniki ludu Annamese” (1) - Esej o życiu materialnym, sztuce i przemyśle mieszkańców Annam.

     b. Album zawierający ponad 4000 drzeworytów, zatytułowany również „Technika Annamese” (2), które Henri Oger nazywa: „Encyklopedia wszystkich instrumentów, przyborów i wszystkich gestów z życia i rzemiosła Tonkinese Annamese”.

_________
(1) HENRI OGER - Ogólne wprowadzenie do Studium techniki ludu Annamów - Esej o życiu materialnym, sztuce i przemyśle mieszkańców Annam - Geuthner, bibliotekarz i redaktor. Jouve and Co. Drukarnie - redaktorzy - Paryż.

(2) HENRI OGER - Technika ludu Annamów - Encyklopedia wszystkich instrumentów, przyborów i wszelkich gestów w życiu i rzemiośle ludu tonquińsko-annamskiego - gazeta codzienna Indochin francuskich -114 Jules Ferry St. - Hanoi.

Ryc.15: Ogólne wprowadzenie do badania TECHNIKI LUDZI ANNAMESE - esej na temat materiał, sztuka i przemysł mieszkańców Annam przez HENRI OGER

2.2 Szczegóły dotyczące zbioru książek pn „OGÓLNE WPROWADZENIE DO TECHNIKI LUDZI ANIAMESU ”(ryc. 15)

2.2.1 Jest to zbiór książek napisanych w języku francuskim przez Ogera i wydanych w Paryżu w 200 egzemplarzach. Każdy z nich liczy 159 stron (Oger popełnił błąd podczas paginacji, ponieważ w rzeczywistości jest tylko 156 stron)i 32 ilustracje. Spośród 156 stron 79 z nich dotyczy metod pracy, prezentacji, publikacji, rodzimego rzemiosła i codziennych czynności; 30 dotyczy indeksów dotyczących techniki ogólnej, techniki chińskiej, gier, (rys. 16) i zabawki, 40 z nich zawiera zawartość i adnotacje na każdej z płyt w Albumie i Ogólną zawartość.

Ryc.16: Tygrys łapie świnię (Zabawa dla dzieci polegająca na łapaniu świni).
Dzieci stoją w kręgu, a jedno z nich działa jak świnia,
kolejny jako tygrys na zewnątrz

2.2.2 W części przedstawiającej rodzime rzemiosło - jedną z głównych treści książki - Henri Oger opisał szereg rzemiosł, takich jak lakiernictwo, haft, intarsja perłowa, drzeworytnictwo, papiernictwo i inne rzemiosła, uważane przez Ogera za pochodzące z papieru, takie jak: robienie parasoli i wachlarzy, rysunki kolorowe, druk książek. Następnie H.Oger zajął się kilkoma „Przemysł lokalny” takie jak konstrukcje domowe, transport, tkanie tkanin (rys. 17), odzież, farbiarstwo, przemysł spożywczy, przetwórstwo ryżu, produkcja proszku ryżowego, rybołówstwo, a także produkcja tytoniu…

Fig.17: TKANIE

2.2.3 Zajmując się rodzimym rzemiosłem, H.Oger zwracał uwagę i bacznie obserwował dziedzinę techniczną. Nagrał każdą akcję, każdy gest, każdy rodzaj instrumentów i miał uwagi na temat materiałów, jakości, tematów, warunków pracy, konsumpcji produktów i porównania z produktami z Japonii, Chin… Podsumowując, H.Oger uogólnił istnienie wielu rzemieślników w tamtym czasie, poprzez swój osobisty pogląd, który nie mógł uniknąć subiektywnej oceny, i doszedł do powszechnych ocen mających służyć francuskiemu sposobowi rządzenia. Przeczytajmy kilka poniższych opisów:

    a. „Wielu obserwatorów, którzy mieszkali w Annam, często pisze w dziennikach swojej podróży, że: wszystkie branże wydają się prawie nieobecne i są nieistotne w Annam. I często twierdzili, że: my (tj. Francuzi) nie powinniśmy nie doceniać wkładu rdzennych rzemieślników w ruch gospodarczy, który chcemy rozprzestrzeniać w tym kraju ”.

   b. Oger zauważył. „Wietnamscy rolnicy nie muszą prowadzić ciężkiego życia przez cały rok, wręcz przeciwnie, często mają długie dni wolne. W takie dni wolne rolnicy gromadzą się razem i pracują jako cechy pracowników (rys. 18), a wytworzone produkty staną się dodatkiem finansowym, którego nie przyniosłyby im prace związane z sadzeniem ryżu, szczególnie w przypadku ryżu indochińskiego ”.

Ryc.18: WINA LACQUERA CRAFTMANA

     c. Czym jest gildia robotnicza? Według H. Ogera: „Gildia składa się z dwóch głównych punktów: pracownicy pracują w domu dla pracodawcy, a ten pracodawca przychodzi do domów pracowników, aby odebrać swoje produkty”.

     d. W innym rozdziale H. Oger napisał:

     „Wietnam to kraj, który produkuje dużo farby, a farba na północy jest szczególnie tania. Dlatego wszystkie urządzenia do codziennego użytku są pokryte warstwą farby, która chroni je przed surową temperaturą, która powoduje, że drewniane artykuły szybko się niszczą (rys. 19). Wyprodukowana farba jest nie tylko wystarczająca do użytku w głębi lądu, ale jest również dostępna w znacznie większych ilościach dla wielkich handlowców w Kantonie do importu do swojego kraju ”.

Ryc.19: LACQUERWARE

   e. Oger, formułując opinię o wietnamskich lakierach w tym czasie, zakłada, że: „Technika lakiernicza w Wietnamie nie jest tak delikatna i sprytna jak technika japońska. Wietnamczycy nakładają tylko warstwę specjalnej jakości farby na drewniane lub bambusowe przedmioty, uprzednio dobrze przetarte, i używają drobnej gliny do uszczelniania wad i sprzedawania produktów lakierniczych biednym ludziom. Z tego powodu przedmioty pokryte tą warstwą farby były często spęcherzone i lepkie ”

    f. Zajmując się tematem dekoracyjnym, Oger uważa, że ​​wietnamski lakier tylko go pożyczy „Chińsko-wietnamskie symbole”, podobnie jak hafciarz, „jest u niego wiele przedmiotów sprowadzonych z Chin, które mieszał niezręcznie”. Wreszcie Oger uważa, że ​​wietnamski lakiernik nie próbuje szukać nowych przedmiotów dekoracyjnych „Od przodków do potomków przekazali sobie tylko wiele przedmiotów, które jakiś nieznany projektant realizował w przeszłości na zamówienie”

     W innym rozdziale widzimy, że Oger przywiązywał dużą wagę do różnych typów narzędzi i gestów…

  g. „Rama do haftu jest rodzajem prostego narzędzia. Jest to prostokątna rama wykonana z bambusa (rys. 20). Leży na dwóch polowych łóżkach, do których włożony zostanie kawałek jedwabiu. Ludzie zaciskają kawałek jedwabiu małymi nitkami owiniętymi wokół bambusowej ramy. Jeśli chodzi o wzór haftu, został on wcześniej narysowany na papierze annamskim, lekkim i cienkim papierze. Wzór kładzie się na poziomym bambusowym stojaku, a na nim kładzie się przezroczysty arkusz papieru ryżowego lub kawałek jedwabiu. Hafciarka za pomocą pędzelka przenosi dokładnie wzór na kawałek jedwabiu. W rozdziale merytorycznym, dotyczącym malarza wykonującego annamskie obrazy ludowe, my (Francuzi) ponownie spotkamy się z tą umiejętną metodą, która pozwala na wieczną reprodukcję ”.

Ryc. 20: RAMA HAFTOWANIA

     h.„Praca hafciarza (rys. 21) wymaga więcej pracy i zręczności niż inteligencja. Z tego powodu często zatrudnia się młodych mężczyzn lub kobiety, a czasami dzieci. Praca do wykonania polega na odtworzeniu wzoru z różnymi kolorowymi nitkami. Hafciarka siedzi przed ramą, z wyciągniętymi pod nią stopami. Trzyma igłę pionowo nad kawałkiem jedwabiu i mocno naciąga nić, nie dopuszczając do luzowania się miejsc. Jest to sposób na utrzymanie dobrego kształtu i trwałości haftu. Tuż obok niego znajduje się lampa, ponieważ musi pracować dzień i noc, aby sprostać wielu zamówieniom.

Ryc. 21: HAFTOWACZ

     Ta lampa (rys. 22) składa się z 2-centowego kałamarza wypełnionego olejem, mającego w środku knot. Wietnamski hafciarka pracuje w tym migoczącym świetle, które jest tak zadymione i śmierdzące. Z tego powodu łatwo zauważyć, że nie ma starszych osób pracujących jako hafciarki - osoby starsze są zwykle zatrudniane do innych rzemiosł Wietnamczyków.

Ryc. 22: LAMPA (wykonany z pojemnika z tuszem, cena: 2 centy)

2.3 Odnośnie albumu „TECHNIKA LUDZI ANNAMESE (Wietnamczyków)” (ryc. 23)

2.3.1 Praca statystyczna dotycząca szkiców i miejsc, w których są one przechowywane w rezerwie

    a. Jest to zestaw szkiców, który według naszych statystyk składa się z 4577 obrazów ludowych (1), 2529 z nich dotyczy człowieka i krajobrazu, a 1049 z tych 2529 obrazów przedstawia twarze kobiet; jeśli chodzi o pozostałe 2048 obrazów, reprodukują narzędzia i sprzęt produkcyjny.

    b. Zbiór przechowywany w Bibliotece Narodowej w Hanoi składa się z 7 tomów nierównomiernie oprawionych i oznaczonych kodem HG18 - dawniej zbiór ten był przechowywany pod kodem G5 Biblioteki Centralnej w Hanoi - Biblioteka ta poddała go mikrofilmowaniu w kwietniu 1979 r. Pod numer kodu SN / 805 o długości 40 metrów 70 centymetrów.

Ryc. 23: TECHNIKA ANAJAMI (Wietnamczycy) Ludzie według HENRI OGER
- Encyklopedia wszystkich instrumentów, przyborów kuchennych i gestów w życiu i rzemiośle ludu tonkijskiego Annamów

     Kolejny zestaw jest przechowywany jako archiwum w Bibliotece Nauk Ogólnych w mieście Ho Chi Minh - bibliotece, która pierwotnie była częścią biblioteki Biura Francuskiego Przełożonego Mieszkańca - pod numerem kodu 10511 - ten zestaw został zmikrofilmowany po raz drugi w 1975 roku i oprawiony w dwa tomy.

   Pierwotnie ten sam zestaw, który składał się wówczas z 10 tomów, został zmikrofilowany przez Instytut Archeologii pod kodem VAPNHY 24 maja 1962 r. (2) w Alpha Film Enterprise w byłym Sajgonie. Jednak w tym mikrofilmie brakuje strony 94, a strona 95 jest podwójnie (z powodu wady technicznej).

     c. Istnieje również nieparzysty tom 120 oprawionych stron, przechowywanych pod kodem HE 18a, który został mikrofilmowany pod kodem SN / 495 o długości 5m5 i opatrzony pieczęcią Centralnej Biblioteki Indochin, na której można patrz numer 17924.

     - To zestaw przechowywany jako archiwum w Bibliotece Narodowej w Hanoi. Na uwagę zasługuje fakt, że w prawym rogu pierwszej strony znajduje się dedykacja własnoręcznie autorstwa H.Ogera, poświęcająca książkę gubernatorowi generalnemu Albertowi Sarrautowi, która brzmi następująco:

    „Z szacunkiem zaoferowałem gubernatorowi generalnemu Albertowi Sarrautowi, aby spłacił mój dług wdzięczności za uprzejmą uwagę Waszej Ekscelencji wobec moich prac badawczych (3). Miasto Vinh, marzec…, 1912 r. Henri Oger ”

   d. Nie mieliśmy okazji dowiedzieć się o tym z innych źródeł, zwłaszcza w Paryżu, ale w stolicy Francji profesor Pierre Huard (4) otrzymał następujące potwierdzenia:

    "Ta praca opublikowana w Wietnamie nie przeszła żadnej procedury depozytu chronionego prawem autorskim, dlatego ani jeden egzemplarz nie został zdeponowany w Bibliotece Narodowej w Paryżu. Jednak dzięki życzliwemu zrozumieniu władz wietnamskich (byłego Sajgonu) otrzymałem kserokopię z kopii głównej pod numerem kodu 10511 Biblioteki Biura Przełożonego Mieszkańca Cochinchinese. 

    „École Française d'Extrême-Orient” również posiada kopię dzięki pomocy Photographies Service - Central Department of Documents on the National Centre for Scientific Research (CNRS) ”

     Praca H.Ogera została wygrawerowana na drewnie i przybrała kształty małych drzeworytów, które są następnie drukowane na papierze ryżowym o dużych rozmiarach (65 x 42 cm); jego 700 stron zostało ułożonych niesystematycznie i nieuporządkowanych, każda strona zawiera około 6 obrazów, niektóre z nich są ponumerowane rzymskimi postaciami, którym towarzyszą legendy zapisane chińskimi znakami, ale wszystkie są nieuporządkowane. Liczba opublikowanych kopii jest bardzo ograniczona: tylko 15 zestawów i jeden nieparzysty tom. Każdy zestaw został powiązany z 7, 8 lub 10 fascykliami. W chwili obecnej w Wietnamie istnieją tylko dwa zestawy i jeden nieparzysty tom (5).

2.3.2 Klasyfikacja różnych grup przedmiotów (Według H.Ogera)

     a. W tym albumie Henri Oger podzielił tematy na cztery główne grupy tematów: trzy pierwsze to trzy branże (życie materialne), a ostatni to życie prywatne i publiczne (życie duchowe).

1. Przemysł czerpiący materiały z natury.

2. Przemysł przetwarzający materiały pochodzące z natury.

3. Przemysł, który wykorzystuje przetworzone materiały.

4. Życie wspólne i prywatne.

     d. W odniesieniu do branżowych materiałów rysunkowych z natury Oger znalazł i zebrał 261 szkiców (6) i nadal dzielił je na 5 mniejszych grup, w których rolnictwo ma największą liczbę szkiców, a następnie inne dziedziny, takie jak transport, zbiór i oskubywanie, polowanie (rys. 24), łowienie ryb.

Fig.24

__________
(1) Usunęliśmy duplikaty kopii i te pokazujące zbyt małe instrumenty, których nie można było jednoznacznie zidentyfikować.

(2) a. Dowiedzieliśmy się, że Phan Huy Thúy, badacz kultury i były dyrektor Instytutu Archeologicznego, zwrócił uwagę na ten zestaw szkiców i wysłał mikrofilm do Stanów (około 1972) rozwinąć go w kilka innych kopii. Ponieważ jednak koszt był zbyt wysoki, jego zamiar wysłania takich kopii do wszystkich szkół zawodowych i artystycznych nie spełnił się. Później Uniwersytet Vạn Hạnh wykorzystał wspomniany mikrofilm do przekształcenia w małe zdjęcia, które wysłano do specjalistów w kraju i za granicą. Badacz Nguyễn Đôn miał kontakt z tym mikrofilmem bardzo wcześnie.

    b. W Paryżu znani badacze, tacy jak panowie Hoàng Xuân Hãn, Nguyễn Trần Huân i Pierre Huard prawdopodobnie mieli już wspomnianą mikrofilm.

(3) A Monsieur le Gouverneur Général Sarraut en hommage respectueux pour le bienveillant intérêt qu'il veut bien apporter à mes études.Vinh le… Mars 1912. Henri Oger.

(4) PIERRE HUARD: francuski orientalista, współautor orientalisty Maurice Durand znanego dzieła zatytułowanego „Learning about Vietnam (Connaissance du Vietnam)”, opublikowany w 1954 roku w Hanoi. PIERRE HUARD - Le pionnier de la technologie vietnamienne (Pionier technologii wietnamskiej) - Henri Oger - BEFEO - TL VII 1970, strony 215,217, XNUMX.

(5) Nawiązaliśmy kontakt z tymi dwoma zestawami w dwóch wielkich bibliotekach: The Hanoi National Library (w 1985) i Saigon National Library (w 1962).  Ten ostatni zestaw jest nadal przechowywany jako archiwa w Bibliotece Nauk Ogólnych w mieście Ho Chi Minh (Widzieliśmy to ponownie w 1984 r.).

(6) Liczby te zostały uzyskane na podstawie naszych własnych statystyk.

WIĘCEJ:
◊  TECHNIKA NIESAMOWITYCH LUDÓW - Część 1: Jak odkryto i nazwano ten zestaw dokumentów?

BAN TU THU
11 / 2019