Nazwy Wietnamu

Odsłon: 611

    Ten artykuł dotyczy nazwy kraj Wietnam. Aby zobaczyć nazwiska ludzi w Wietnamie, patrz Wietnamska nazwa.

     Wietnam jest odmianą Nam Wietnam (Południowy Việt), nazwa, którą można przypisać do Dynastia Triệu (2 wpne, znany również jako Królestwo Nanyue).¹  Słowo „Việt” powstało jako skrócona forma Bacha Việt, słowo używane w odniesieniu do ludzi, którzy w starożytności żyli na terenach dzisiejszych południowych Chin. Słowo "Wietnam„, Z sylabami w nowoczesnym porządku, pojawia się po raz pierwszy w XVI wieku w wierszu autorstwa Nguyễn Banh Chiem. "Annam„, Która powstała jako chińska nazwa w VII wieku, była potoczną nazwą tego kraju w okresie kolonialnym. Pisarz nacjonalistyczny Phan Bội Châu ożywił nazwę „Wietnam”Na początku XX wieku. Kiedy w 20 roku powstały rywalizujące rządy komunistyczne i antykomunistyczne, oba natychmiast przyjęły tę oficjalną nazwę kraju. W języku angielskim te dwie sylaby są zwykle łączone w jedno słowo „Wietnam. ” Jednak, "Wietnam”Było kiedyś powszechne i nadal jest używane przez ONZ i rząd wietnamski.

     W całej historii używano wielu nazw Wietnam. Oprócz oficjalnych nazw istnieją nazwy, które są używane nieoficjalnie w odniesieniu do terytorium Wietnam. Wietnam nazwano Van Langa Podczas Hùng Vương Dynastia, Au Lac kiedy An Dương był królem, Nam Wietnam podczas dynastii Triệu, Sprężyna uniwersalna podczas dynastii Ler Anterior, Ồi Cồ Việt podczas dynastii Đinh i wczesnej dynastii Lê. Od 1054 r. Nazywano Wietnam Ệi Việt (Wielki Wietnam).² W okresie dynastii Hồ nazywano Wietnam Ni Ngu.³

Pochodzenie „Wietnamu”

   Określenie "Việt"(Yue) (Chiński: 越; pinyin: Yuè; Kantoński Yale: Yuht; Wade – Giles: Yüeh⁴; Wietnamski: Việt), Wczesny środkowo-chiński został po raz pierwszy napisany przy użyciu logografu „戉” dla topora (homofon), w inskrypcjach z kości wyroczni i brązu z późnej dynastii Shang (do. 1200 pne), a później jako „越”.⁴ W tym czasie odnosił się do ludu lub wodza na północny zachód od Shang.⁵ Na początku VIII wieku pne plemię ze środkowej Jangcy zostało nazwane Yangyue, termin używany później dla ludów położonych dalej na południe.⁵  Między VII a IV wiekiem pne Yue /Việt odniósł się do stanu Yue w dolnym dorzeczu Jangcy i jego mieszkańców.^4,5

    Od III wieku pne termin ten był używany w odniesieniu do nie-chińskich populacji południowych i południowo-zachodnich Chin i północy Wietnam, z określonymi stanami lub grupami o nazwach Minyue, Ouyue, Luoyue (Wietnamski: Lac Việt) itp., zwane łącznie Baiyue (Bách Việt Chiński: 百 越.; pinyin: Bǎiyuè; Kantoński Yale: Baak Yuet; Wietnamski: Bacha Việt; „Sto Yue / Viet”; ).^4,5  Termin Baiyue /Bacha Việt po raz pierwszy pojawił się w książce Lushi Chunqiu zebrane wokół 239 PNE.⁶

      In 207 BC, były generał dynastii Qin Zhao Tuo / Triệu Đà założył królestwo Nanyue /Nam Wietnam (Chiński: Wietnam Południowy; „Southern Yue / Việt”) ze stolicą w Panyu (nowoczesny Guangzhou). Królestwo to było „południowe” w tym sensie, że znajdowało się na południe od innych królestw Baiyue, takich jak Minyue i Ouyue, położonych we współczesnym Fujianie i Zhejiang. Kilka późniejszych dynastii wietnamskich stosowało się do tej nomenklatury nawet po tym, jak te bardziej północne narody zostały wchłonięte przez Chiny.

     W "Sấm Trìng Trình"(Proroctwa Trạng Trình), poeta Nguyễn Banh Chiem (1491-1585) odwrócił tradycyjny porządek sylab i nadał nazwie nowoczesną formę: „Tworzy się Wietnam” (Wietnam khởi tổ xây nền).⁷ W tym czasie kraj był podzielony między Trịnh lordowie Hanoi i Nguyễn lords of Huế. Łącząc kilka istniejących nazw, Nam Wietnam, Annam (Pacyfikowane południe), Ệi Việt (Świetnie), i "Nam quốc"(naród południowy), Khiêm mógłby stworzyć nową nazwę, która odnosiłaby się do zjednoczonego państwa aspiracyjnego. Słowo "Nam”Już nie sugeruje Southern Việt, ale raczej to Wietnam to „Południe”, w przeciwieństwie do Chin, „Północ”.⁸  Wyjaśnienie to wynika z Lý Thường Kiệt w wierszu „Nam quốc sơn hà” (1077): „Nad górami i rzekami Południa panuje cesarz Południa”. Badacz Nguyễn Phúc Giác Hải znalazłem słowo 越南 “Wietnam”Na 12 stelach wyrzeźbionych w XVI i XVII wieku, w tym na pagodzie Bảo Lâm w Hải phòng (16).⁸  Nguyễn Phúc Chu (1675-1725) użył tego słowa w wierszu: „To najniebezpieczniejsza góra w kraju Wietnam"(Wietnam Hiểm ải thơ sơn điên).⁹ Był używany jako oficjalna nazwa przez cesarza Gia Long w 1804-1813.¹⁰  Cesarz Jiaqing odmówił Gia Longprośba o zmianę nazwy swojego kraju na Nam Wietnami zamiast tego zmieniłem nazwę na Wietnam.¹¹  Đại Nam thực lục Gia Longa zawiera korespondencję dyplomatyczną dotyczącą nazewnictwa.¹²

   Jako nazwy użyto „Trung Quốc” 中國 lub „Middle Country” Wietnam autor: Gia Long w 1805 roku.¹¹  Minh Mạng używał nazwy „Trung Quốc” 中國, aby zadzwonić do Wietnamu.¹³  Wietnamski cesarz Nguyen Minh Mạng zinicyzował mniejszości etniczne, takie jak Kambodżanie, domagał się dziedzictwa konfucjanizmu i chińskiej dynastii Han dla Wietnamu i użył terminu lud Han 漢人 w odniesieniu do Wietnamczyków.¹⁴  Minh Mạng oświadczył, że „Musimy mieć nadzieję, że ich barbarzyńskie nawyki zostaną podświadomie rozproszone i że codziennie będą coraz bardziej zarażani przez zwyczaje Han [chińsko-wietnamskie]”.¹⁵ Polityka ta dotyczyła plemion Khmerów i wzgórz.¹⁶  Połączenia Nguyen Lord Nguyễn Phúc Chu odniósł się do Wietnamczyków jako „ludu Han” w 1712 r., kiedy rozróżniał wietnamski i czamski.¹⁷ Chińskie ubrania zostały narzucone Wietnamczykom przez Nguyễn.^18,19,20,21

    Sposób użycia "Wietnam”Został wskrzeszony w czasach nowożytnych m.in. przez nacjonalistów Phan Bội Châu, którego książka Wietnam Vong Quốc Sử (Historia utraty Wietnamu) została opublikowana w 1906 r. Chau założył również Wietnam Quang Phục Hội (Wietnamska Liga Przywrócenia) w 1912 r. Jednak ogół społeczeństwa nadal z niego korzystał Annam i nazwa „Wietnam”Pozostawał praktycznie nieznany aż do buntu Yên Bái w 1930 roku, zorganizowanego przez Việt Nam Quốc Dân Đảng (Wietnamska Partia Nacjonalistyczna).²²  We wczesnych latach czterdziestych XX wieku użycie „Wietnam”Był powszechny. Pojawił się w imieniu Ho Chi Minh CityVi st Nam Độc Lập Đồng Minh Hội (Viet Minh), założona w 1941 roku, a nawet użytkowana przez gubernatora Indochin Francuskich w 1942 roku.²³  Imię "Wietnam”Jest oficjalny od 1945 roku. Został przyjęty w czerwcu przez Boo irząd cesarski w Hue, a we wrześniu rywalizujący z nim komunistyczny rząd Ho w Hanoi.²⁴

Inne nazwy

• Xích Quỷ (赤 鬼) 2879-2524 pne
• Văn Lang (文 郎 / Pomarańczowy) 2524-258 pne
• Au Lac (甌 雒 / Anaki) 257-179 pne
• Nam Wietnam (Wietnam Południowy) 204-111 pne
• Giao Czỉ (交趾. / 交 阯) 111 pne - 40 n.e.
• Linh Nam 40–43
• Giao Czỉ 43–299
• Giao Chau 299–544
• Vạn Xuan (萬春.) 544 – 602
• Giao Chau 602–679
• Imię (安南.) 679 – 757
• Tran Nam 757–766
• Anam 766–866
• Tĩnh Hải (靜海.) 866 – 967
• Ồi Cồ Việt (大 瞿 越) 968 – 1054
• Ệi Việt (大 越) 1054 – 1400
• Ni Ngu (大 虞) 1400 – 1407
• Nami Nam (大 南)²⁵ 1407-1427
• Ệi Việt 1428–1804
• Đế quốc Wietnam (Imperium Wietnamu) 1804 – 1839
• Nami Nam 1839–1845
• Indochiny (Tonkin, An Nam, Cochinchina) 1887 – 1954
• Wietnam Dan chủ Cộng hoa (Demokratyczna Republika Wietnamu) 1945 - 1975
• Wietnam Cộng Hoa (Republika Wietnamu) 1954 - 1975
• Chính phủ Cách mạng Lâm thời Cộng hòa Miền Nam Việt Nam 1954 - 1974 (Tymczasowy Rewolucyjny Rząd Republiki Wietnamu Południowego)
• Cộng hòa Xã hội Chủgha Việt Nam (Socjalistyczna Republika Wietnamu) 1975 - đến nay

Nazwy w innych językach

     W języku angielskim pisownia Wietnam, Wietnam i Wietnam zostały użyte. Wydanie z 1954 r New Collegiate Dictionary Webstera dał zarówno formy nieskrócone, jak i dzielone; w odpowiedzi na list od czytelnika redaktorzy wskazali, że w formie odstępów Wietnam była również akceptowalna, chociaż stwierdzili, że ponieważ anglofony nie znają znaczenia dwóch słów składających się na nazwę Wietnam, „nie jest zaskakujące”, że istnieje tendencja do rezygnacji z tego miejsca.²⁶ W 1966 roku rząd Stanów Zjednoczonych używał wszystkich trzech renderingów, a Departament Stanu preferował wersję z łącznikami.²⁷ Według szkockiego pisarza już w 1981 roku podzielony wyraz został uznany za „przestarzały” Gilberta Adaira, a swoją książkę zatytułował o przedstawieniach kraju w filmie, używając niewyłączonej i nie spacji, „Wietnam”.²⁸

    Współczesna chińska nazwa dla Wietnamu (chiński: Etsuminami; pinyin: Yuènán) można przetłumaczyć jako „Poza południem”, co prowadzi do ludowej etymologii, że nazwa nawiązuje do położenia kraju poza najbardziej wysuniętymi na południe granicami Chin. Inna teoria wyjaśnia, że ​​naród został określony jako taki, aby podkreślić podział tych, którzy pozostali w Chinach, w przeciwieństwie do ludzi mieszkających w Wietnamie.²⁹

  Zarówno japoński, jak i koreański poprzednio odnosiły się do Wietnamu poprzez ich chińsko-kseniczne wymowy chińskich znaków dla ich nazw, ale później przeszły na stosowanie bezpośrednich transkrypcji fonetycznych. W języku japońskim, zgodnie z niepodległość Wietnamu imiona Annan (安南.) i Etsunan (Etsuminami) zostały w dużej mierze zastąpione transkrypcją fonetyczną Betonamu (Eur-lex.europa.eu eur-lex.europa.eu), napisane w skrypt katakana; jednak stara forma jest nadal widoczna w słowach złożonych (na przykład 訪 越, „Wizyta w Wietnamie”).^{30, 31} Japońskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych czasami używało alternatywnej pisowni Wietnam (ヴ ィ エ ト ナ ム).³¹ Podobnie w języku koreańskim, zgodnie z tendencją do zmniejszania użycia hanja, chińsko-koreańska nazwa Wollama (월남., koreańskie czytanie Etsuminami) został zastąpiony przez Betunam (베트남) w Korei Południowej i Wennama (윁남.) w Korei Północnej.^32,33

… Aktualizuję…

BAN TU THU
01 / 2020